Bij ‘Sima kretcheu’ en ‘Rumo noch libertad’
van Mariana Ramos (Kaapverdië)
MARIANA
Uitbundig en beheerst laat ze weer los
wat ze al luisterend wist op te vangen.
Ze telt haar zegeningen, noemt ze klanken,
een lichte last die ze met liefde torst.
Bij verhaal – waar publiek naar mag verlangen –
is ze het feest, dat ze door zingen wordt,
middelpunt, dat alleen maar uit wil pakken;
ze geeft ons de vijf, ze geeft ons de kost.
Hoor daarom de kleuren van het verleden
van Kaapverdië en van Portugal,
de vreugde, en de pijn niet te vergeten,
die je tot in je zenuw raken zal
om te genezen zonder te verhelen
zodra je oor in vruchtbaar ritme valt.
Alfred Valstar (2023)