LELYSTAD
Wind van zee. We stonden
strak, min of meer
naast elkaar in zoete lucht.
Regen sloeg
voluit op onze hoofden
terwijl de vogels zich stuk
voor stuk
gedragen wisten.
Daar liepen wij,
daar hingen wij,
met de dijk als verbindingsstreep
voor onze voeten
uitgestrekt,
tussen ooit en nu.
Alfred Valstar, 2012